Dünya, kendi etrafında, güneş etrafında döne döne mevsimleri, günler, aylar, yıllar oluşturmaktadır. 
21 Mart bahara girişin muştusunu vermektedir. Başka bir adıyla Nevruz Bayramı’dır. Yeni gün anlamına gelir.  Börtü böcek, bitki ağaç, canlı, cansız … varlıklar uyanır, yeni güne başlar. 
Çiçekler, açar, dereler çağlar, canlılar yeni şeyler üretir, cansızlar değişime uğrar, yeni bir dünya kurulur… 
Bu güzellik, bu bahar, bu insanlık  bizimdir. 
Ama, niye bu savaş? 
Niye bu öldürüşme? 
Geçtiğimiz günlerdeydi, bir günde  sekiz kadın öldürüldü! 
Yıl içinde ise bine yakın kadın öldürüldü. 
Niye insana şiddet. 
Yolda sokakta, yan baktın, dik baktın diye, öldürüyor insan insanı…
Orta doğuda niye savaş? İnsanlar, çocuklar kan revan içinde, öldürülüyor. Binalar ölüyor.  Sokaklar ölüyor, caddeler ölüyor…
Dursun bu savaş! 
Durdurulsun!
“SİLAH/LAN/MA”
Bu şiiri bunun için yazdım.
İthaf ediyorum insanlığa
“Silah/lan/ma
Silahı alma
(düz bir sesle)
Silahı alma
(karışık duyguyla)
Silahı alma
(öfkeyle)
Silahı alma
(gürültüyle)
Silah patlayacak
Geri dur canından olma
(pis sesiyle)
Patladı silah
(gümmmmmm)
Az daha canından olacaktı dünya!
…
Göğe bakıyor göğe
Gök uzun durgun
Göğe bakıyorum göğe
Sade düz bir mantıkla bakıyorum göğe
Aklımda hiçbir şey yok
Vallahi yok
Yok işte
Gök yırtıldı
Nerden çıktı bu uçak
Aklımı alıyor aklımı
Bir uçak bir uçak daha…
Aklımı alıyor, aklımı
Gök ve yeryüzü kararıyor
Aklım karanlıkta kalıyor
Bulamıyorum aklımı
Vallahi karanlıkta kalıyor
Bulamıyorum aklımı
Karanlık gözümde
Karartıyor gözümü
Her yer bomba, toz duman
Yer yüzünde insanları göremiyorum
Denizde balıkları göremiyorum
Gökte kuşları…
Bombayı yapan atan alan satan nerde?
…
Ey insan
Silahı yapma
(çizgili bir sesle)
Silahı yapma
(belirli bir duyguyla)
Silahı yapma
(coşkuyla)
Silahı yapma
(güzellikle)
Silahı yapma
Silah/lan/ma
Uzak dur 
Ölme
…
Canlı kalsın dünya
Silahı yapma
Silahı alma
Silah/lan/ma/ aaaaaaaa…
…
Eylül 1992, Adana