-köyüme amağan

benim de

diktiğim ağaçlar vardı

bağlar bahçeler

dallarına kuşlar konardı

meyvelerini yerlerdi

gülüşürler yaşarlardı hep

benim de çimdiğim dereler vardı

mavışlı, bozpıner, çakıt istasyon

içinde kurbağalar öterdi

tosbağalar yüzerdi

hayal oldu hep

benim de bindiğim eşekler, atlar vardı

toz ederdi yolları

eşekçe bilirdi

anlatırdı diyeceklerini

özlemde kaldı hep

benim de anam babam vardı

halalarım teyzelerim dayılarım

dedelerim, ninelerim emmilerim

güzellerim

toprak oldu hep

benim de köylerim vardı

kurulmuş yüz yıllar önce

torosların eteğinde

incirli yamaçta

insanlar yaşardı

boşaldılar hep

hacıemin ağa kulaç mustafa

derviş ağa abuzeyit

memedağa

hasan onbaşı

ali efendi sarı zabit

göçtüler bu dünyadan hep

ne köy kaldı ne köylü

boşaldı şehire boydan boya

aktı seller gibi

doldu varoşlar

yoksullaştı hep