Bu bir adaktır şartının yerine kesilmesi vacip hale gelir. Yani çocuk doğarsa bu adak kesilmek zorunda kalıyor. Ancak adak yapan kimse, adadığı hayvanın etinden yiyemez. Etin tamamının dağıtılması gerekir. Şayet bir miktar yemiş olursa, boyunca etin kıymetini fakirlere para olarak vermesi gerekir

Adak yapan, adadığı hayvanın etini, fakir olsalar bile, usul ve füruna ve geçişimi üzerine yapılan yapıya sahip olanlara yedirmez. Usul, ana ve baba tarafından yükselen soya denir. Füru, evlatlardan aşağı inen soylara denir.

Tabaka yapan onun madde abdesti ve gusle mani midir?

Oje ve benzeri maddeler tırnak ve benzeri organların üzerindeki tabakalardan elemanları üzerinde bulunmaları halinde tıbbi abdest ve gusül olmaz.

Onun için oje ve benzeri şeyler varsa bunlar yıkanıp temizlendikten sonra abdest ve gusül alınır.

Bazı durumlarda başka bir mezhebi taklit etmek caiz mi?

Hanefi, Şafii, Maliki... farkı olmaksızın bütün ehli sünnet mezhepleri haktır ve kendileri uyuyabilir. Mezheplerin varlığı biz Müslümanlar için bir rahmet ve çıkıştı. Hangisine uyarsak uyalım doğru yola sahiptir.

Bu mezheplerin gelişmesinde ve mezhebe bağlanmasında daha çok mezhep kurucularının yaşadığı bölgenin etkisi söz konusudur. Ebu Hanife'nin Orta Asya ve Anadolu'da yaşaması imam Şafii'nin Mısır'da, Irak'ta- Suriye'de yaşaması... Neticesinde mezhepleri bu yıllardaki insanların da bu mezheplere rağbet bulunmaktadır.

Fakat bu mezheplerden birine tabi olarak diğerlerini kabul etmemek doğru değildir. Çünkü bütün ehl-i sünnet mezheplerinin çıkış noktası Kur'an ve sünnettir. Dolayısıyla Şafii'ye tabi olarak birlikte bazen şartlara, mazerete binaen faraza Hanefi mezhebini taklit edilebilir.

Mesela: Şafii mezhebinde engelsiz bir şekilde bir bayanın tenine dokunmak abdesti bozar, ama aynı durum Hanefi mezhebinde bozulmaz. Doktor olan bir kimse her zaman muayene ediyorsa abdestinin bozulmaması mümkün değil, her zaman da abdest almak kolay değil, hele kışın ağır şartlarda hiç kolay değil. Binaanleyh böyle bir mazereti olan kimse Hanefi mezhebini taklit ederek abdestini bozmayabilir. Yani namazını kılabilir. Nitekim dinimiz konforudur.

Sevgili Peygamberimiz "Kolaylaştırınız, zorlaştırmayınız" (Buhârî, "İlim", 12.) buyurmaktadır. Aişe validemizden rivayet edilen bir hadise göre de peygamberimize göre zor ile kolay arasında tercih söz konusu olduğunda daima kolay olanı tercih etmiş.

Kocasının malini nereye harcayacağı konusunda ne kadar karışma hakkı vardır?

İslam'da mal hürriyeti vardır. Herkesin malı kendisinedir. Erkeğin erkeğinin, kadının sahibinindir. Mal kadının olduğunda kocasının o mal üzerinde bir yetkisi yoktur.

Kadın dilediği şekilde, dilediği yere harcar. Ne kocasının ne de bir başkasının müdahale hakkı yoktur. Ama hüküm bu beraberlik karı kocalarından ve ortak bir hayatı paylaşılanlardan dolayı birbirlerinin davranışlarını ve rızasını alarak harcama yapmaları daha iyidir.

Günün Ayeti

"Siz insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten menedersiniz." Âl-i İmrân, 3/110.

Günün Hadisi

Bir Müslüman'ın diktiği ağaçlardan veya ektiği ekinden insan, hayvan ve kuşların yedileri şeyleri, o Müslüman için birer sadakadır.

Müslim, "Müsâkât", 7.

Günün Sözü

Az günah işleyen rahat gerçekleşir.

(Hz. Ömer)

Günün Duası

Allah'ım kimin ne sıkıntısı varsa huzur ve felaha tebdil eyle.

Bunları biliyor muyuz?

İtikat nedir?

İslam'ın kesin nassla sabit olan hükmüne, şüphe götürmez bir şekilde inanmaya ve Allah'ın hükmüne ve iradene teslimiyete verilen isimdir.

Günün Nüktesi

Kim Öğrenmek İster?

Ebu Hureyre rivayet ediyor, Resulullah dedi ki:

“Şu kelimelerle yönlendirme ve yönlendirmeyle devam edecek olana öğretmek için benden kim öğrenmek ister.”

Bunun üzerine : “Ben ya Resulullah!” dedim. Resulü Ekrem, beş şeyi elinde tutuyor olsaydı ve buyurdu ki:

- Haramdan sakının! insanların en çok ibadet edeni olursun.

-Allah'ın sana ayırdığına sakin ol! insanlar en zengin olursun.

-Komşuna iyilik et! Gerçek mümin olursun.

-Kendinin istediği insanlar için de iste. Hakiki Müslüman olursun.

-Çok gülme! Çünkü daha fazla gülmek kalbi öldürür.

(Tirmizî, “Zühd”, 2.)